Bo wszystko zaczyna się w głowie.

Witam Was!

 

Nigdy nie mam pomysłu na to co napisać w pierwszym poście więc może poprostu zacznę od tego, że się trochę Wam przedstawie. 

 

Mam na imię Karolina i mam 19 lat. Do ukonczenia 18 r.ż. przebywałam w placówke wychowawczej (niestety nie ze swojej winy) i od roku jestem na tzw. usamodzielnieniu tzn., że sama mieszkam, w wynajetym mieszkaniu i zaczęłam dorosłe życie. Wiadomo czasem słońce, czasem deszcz w tym "dorosłym" życiu. To że mam dowód i mogę sobie legalnie kupić papierosy (niestety palę choć staram się ograniczyć a w przyszłości rzucić) to nie znaczy, że jestem dorosła. Z chęcią wróciłabym do czasu dzieciństwa, gdzie problemami było to, że muszę czekać w kolejce bo huśtawki na placu zabaw są zajete przez inne dzieci, ale wróćmy do tematu. 

Uczę się 3 rok w technikum fryzjerskim i pochodzę z Warszawy, od 3 lat jestem też w stałym związku i jak to w związkach bywa też jest różnie, ale o tym kiedy indziej :) 

 

Bloga założyłam, bo chciałabym znaleźć w końcu swoje miejsce. Nie znaczy to, że nie mam przyjaciół, bo mam i bardzo ich kocham, ale nie zmienia to faktu, że czasem i tak czuję się strasznie samotna, odizolowana od świata, że nikt mnie nie rozumie. Drugim powodem jest też to, że chciałabym zacząć wprowadzać dość sporo zmian w swoim życiu od lepszego odżywia po samorozwój i organizacje na przykład bo raz że jestem strasznym leniem (TAK przyznaje się do tego publicznie i ŚWIADOMIE), a dwa że brakuje mi motywacji i mam słomiany zapał do wszystkiego, niestety. 

 

Mam nadzieję, że z czasem się tu zaklimatyzuje i blog nie zniknie po miesiącu od jego powstania, więc jeśli mogę Was prosić, to proszę o to abyście trzymali za mnie kciuki. 

Dziękuje z góry.